Oordeel zacht
- Linda Gelders
- 3 mrt
- 3 minuten om te lezen
De uitspraak “Oordeel niet over iemand totdat je een mijl in zijn schoenen hebt gelopen” is in de loop der jaren toegeschreven aan verschillende inheemse volken van Noord-Amerika, maar is in werkelijkheid afkomstig uit een gedicht van Mary Lathrap.
Ze doet me denken aan de woorden van Jezus: “Waarom kijk je naar de splinter in het oog van een ander, terwijl je de balk in je eigen oog niet opmerkt?” Pas wanneer je de balk uit eigen oog haalt, zie je scherp genoeg om de splinter uit het oog van de ander te verwijderen.
Beide uitspraken roepen op om niet te snel te oordelen. Niemand voldoet aan een norm van perfectie - sterker nog: perfectie bestaat niet. We zijn allemaal perfect in onze imperfectie. Met andere woorden: het heeft geen zin je bezig te houden met het oordelen over anderen. We zijn allemaal onvolmaakt, en tegelijkertijd volmaakt in die onvolmaaktheid.
Breng dus eerst je eigen huis op orde voordat je oordeelt over een ander.
De betekenis en ware boodschap van deze woorden gaan over mededogen, vriendelijkheid, empathie en begrip. Deze woorden zijn nog steeds relevant - en misschien wel belangrijker dan ooit - in onze wereld van vandaag, meer dan honderd jaar nadat ze werden geschreven.
Misschien raakt dat ook een verlangen in jou.
Vrij vertaald vanuit ‘Judge Softly’:
Oordeel zacht, als je iemand ziet,
Die wankelt op het levenspad.
Trek eerst zijn mocassins aan,
Voel wat hij te dragen had.
Er kunnen tranen in zijn zolen zitten die pijn doen,
Hoewel verborgen voor het oog.
De last die hij draagt, op jouw rug gelegd,
Zou jou misschien ook doen struikelen en vallen.
Spot niet met de man die vandaag ten onder gaat,
Tenzij jij dezelfde klap hebt gevoeld
Die hem deed vallen, of de schaamte hebt gekend
Die alleen de gevallenen begrijpen.
Je mag dan sterk zijn, maar toch - de klappen
Die hem troffen, jou onbekend,
Zouden jou ook kunnen doen wankelen en vallen.
Wees niet te hard voor de man die zondigt.
Of bekogel hem niet met woorden, stenen of minachting.
Tenzij je zeker bent dat jij geen zonden hebt,
En dat je hart alleen wijsheid en liefde bevat.
Want je weet dat als de stem van de verleider
Zachtjes tot jou zou fluisteren,
Zoals hij tot hem sprak toen hij afdwaalde,
Ertoe kan leiden dat jij ook gaat wankelen.
Loop gewoon een mijl in zijn mocassins
Voordat je scheldt, bekritiseert en beschuldigt.
Als je maar voor één uur een manier kon vinden
Om door zijn ogen te zien, in plaats van door je eigen blik.
Ik denk dat je verbaasd zou zijn te zien
Dat je blind, bekrompen en zelfs wreed bent geweest.
Er zijn mensen in reservaten en in kansarme wijken
Die zo weinig hoop hebben, en te veel zorgen aan hun hoofd.
Broeder, daar gaan jij en ik, ware het niet voor de genade van God.
Glip voor een moment in zijn gedachten en tradities
En zie de wereld door zijn geest en ogen
Voordat je een steen werpt of zijn situatie verkeerd beoordeelt.
Vergeet niet om een mijl in zijn mocassins te lopen
En denk aan de lessen van menselijkheid die je van je voorouders hebt geleerd.
We zullen voor altijd herinnerd worden aan de sporen die we achterlaten
In de levens van anderen, door onze vriendelijkheid en vrijgevigheid.
Neem de tijd om een mijl in zijn mocassins te lopen.
– Mary T. Lathrap, 1895 –
